دوز مناسب تیمار با سیتوکالازین B در سلول های مغز استخوان موش نر سوری نژاد Balb/c در شرایط in vivo با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس

در حال حاضر، از سیتوکالازین B به عنوان متوقف کننده سیتوکینز در سلول های در حال تقسیم، برای درمان انواعی از سرطان استفاده می شود. موش های نر Balb/c (30-25 گرم) به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل و مورد آزمایش. به موش های گروه کنترل آب مقطر استریل و به گروه تیماری دوزهای 1،2،3،5میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن موش سیتوکالازین B به ناحیه صفاقی تزریق شد.بعد از 24 ساعت موش ها با کلروفرم کشته شدند و هر دو استخوان ران از بدن جدا سپس مغز استخوان با 1 میلی لیتر محلول Kcl استخراج شد. سو سپانسیون سلولی به دست آمده به مدت 5 دقیقه تحت سانتریفوژ rpm 1000 قرار گرفتند.در نهایت گسترش های سلولی بر روی لام تهیه گردید.
در این مطالعه برای به دست آوردن دوز مناسب جهت توقف تقسیم سیتوپلاسم توسط سیتوکالازین B دوزهای 5،3،2،1 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن موش در مدت زمان 24 ساعت پس از تیمار مورد آزمایش قرار گرفتند.از آزمون میکرونوکلئوس برای بررسی سلول های دو هسته ای و از روش های آمارگیری ANOVA و Tukey (نرم افزار SPSS) استفاده شد.
پس از بررسی نتایج، داده ها نشان دهنده بیشترین فراوانی سلولهای پرونورموبلاست دو هسته ای (متوقف شده در سیتوکینز) در دوز 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش بودند.