لایه نگاری معنا در داستان جاپا اثر جلال آل احمد

داستان کوتاه گونه ی ادبی و موجز است که در آن اختصار، به معنای واقعی کلمه، در نوشتار پدیدار میگردد. همیشه این سوال مطرح بوده است که چگونه نویسنده ی داستانکوتاه می تواند معنا را بواسطه ی این هنر کوتاه نویسی بیافریند. طرح این پرسش در رابطه با صورت و معنا در داستان، ما را به کنکاش در مورد یکی از داستان های کوتاه جلال آل احمد، در این مقاله سعی کرده ایم تا نشانه هایی را که راوی در پیشبرد روایت داستان از آن کمک می گیرد، بیابیم. با به کارگیری نقد نشانه شناسی توانستیم به معنای داستان، مطالبات شخصیت اصلی، تردیدها و نگرانی های او و همچنین تنش در داستان پیببریم. به علاوه، بهکارگیری نقد روایت شناسی به ما نشان داد که جریان روایی در این داستان تا چه حد توانسته در معناسازی نقش ایفا کند و ما را در شناخت شخصیت و طبقهی اجتماعی کنشگر یاری دهد. بهطور خلاصه تلاش کردیم با به کارگیری این دو رویکرد متفاوت به ساختار، مفاهیم عمیق و لایه بندی معنا در داستان پی برده و در نهایت خوانشی مضمونی ازاین داستان کوتاه ارائه نمائیم.
جاپا، وا داشت.