بررسی وامگیری های قرآنی در رباعیات بابا افضل کاشانی

در اشعار بابا افضل، سایه پررنگ الفاظ و معانی قرآن کریم به وضوح دیده می شود؛ واژه هایی چون «سمعنا»، «اطعنا»، «ربنا ظلمنا»، و نیز عباراتی قرآنی مانند «کل من علی ها فان»، «کل شیء هالک»، «لا قوه إلا بالله» و...، رباعیات وی را در اوج اعتلا قرار داده است. همچنین مضامین بی نظیر قرآنی چون «بار امانت»، «هبوط انسان»، «شق القمر»، «تغییرناپذیری زمان مرگ» و... به رباعیات او حیات و جاودانگی بخشیده است. از نکته های قابل تامل در این مضامین، جهت گیری خاصی است که این آیات را در مسیر تزکیه، تربیت، اخلاق و عرفان هدایت کرده، و خالی از هرگونه وجوه تفنن شاعرانه، فضل فروشی و تکلف است. هدف نویسندگان این مقاله، نشان دادن گونه های تاثیرپذیری بابا افضل از قرآن کریم و ترسیم اهداف او از این گزینش های هدفمند در مسیر اخلاق، معرفت دینی و عرفان است که البته در دائره المعارف بزرگ اسلامی و در بحث از بابا افضل کاشانی، اشاره ای به تاثیر شاعر از مضامین قرآن کریم در رباعی های وی نشده است.