سیگار، عملکرد تیرویید و آنتی بادی ضد پراکسیداز

مصرف سیگار، با کاهش غلظت سرمی TSH، خطر پایین تر کم کاری تیرویید و احتمالا، فراوانی پایین تر اتوایمنوتیرویید مرتبط می باشد. مطالعات متعدد جمعیتی در مناطق کمبود ید ارتباط سیگار را با عملکرد تیرویید نشان داده اند ولی مطالعات جمعیتی مشابه در مناطق با کفایت ید بسیار اندک می باشد. هدف از این مطالعه بررسی این موضوع که آیا ارتباطی بین سطح سرمی TSH و آنتی بادی ضد پراکسیداز با کشیدن سیگار وجود دارد، می باشد.
در یک مطالعه مقطعی در قالب مطالعه قند و لیپید تهران به صورت تصادفی 1558 فرد با عملکرد تیرویید طبیعی و بدون سابقه بیماری تیرویید بررسی شدند. TSH و TPOAb از نمونه سرم ناشتا اندازه گیری شد. نمونه ها به دو گروه سیگاری و غیرسیگاری طبقه بندی شدند.
میانگین Ln TSH در سیگاری ها به طور معنی داری کمتر از غیر سیگاری ها بود (82/0±36/0 در مقایسه با 82/0±6/0، 001/0>P). احتمال وقوع هایپوتیروئیدی در سیگاری ها به وضوح کمتر از غیر سیگاری ها بود (8/0-2/0=CI 95%، 4/0=OR). میزان مثبت بودن TPOAb در غیر سیگاری ها به طور معنی داری بالاتر از سیگاری ها بود. (5/13% در مقایسه با 7/6%، 001/0>P).
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد کشیدن سیگار با سطح پایین تر TSHسرم، احتمال کمتر وقوع هایپوتیروییدی و اتوایمیونیتی تیرویید همراه است.