بررسی آزمایشگاهی تاثیر طوق در کاهش عمق آب شستگی اطراف تکیه گاه های مستطیلی و دیوارباله ای

آب شستگی اطراف تکیه گاه های کناری پل، از عوامل مهم در واژگونی و تخریب پل ها به شمار می آید. روش های متعددی مانند سنگ چین جهت مهار و مقابله با آب شستگی اطراف تکیه گاه ها وجود دارد؛ یکی از روش های کاهش آب شستگی اطراف تکیه گاه، استفاده از طوق محافظ در اطراف آن می باشد. در این مطالعه، تراز قرارگیری طوق نسبت به بستر(تراز بالاتر، روی بستر و تراز پایین تر از بستر)، شکل و اندازه طوق به صورت ضریبی از طول تکیه گاه () در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش ها در حالت آستانه حرکت ذرات بستر و در حالت آب شستگی آب زلال، با مصالح بستر یکنواخت و تا زمان رسیدن به زمان تعادل نسبی انجام شده است. در این تحقیق عملکرد طوق کامل و تکه ای به عنوان محافظ بستر بر روی دو نوع تکیه گاه مستطیلی و دیوار باله ای 45 درجه بررسی شده است و در تمامی آزمایش ها از تکیه گاه کوتاه (نسبت طول تکیه گاه به عمق جریان کوچکتر مساوی یک) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد با افزایش طول طوق میزان آب شستگی کاهش می یابد و مهم ترین پارامتر موثر در کاهش آب شستگی، طول طوق می باشد. با توجه به نتایج آزمایشگاهی در بهترین حالت، کاهش عمق آب شستگی کناره تکیه گاه مستطیلی (طوق در تراز پایین تر از بستر) و دیوار باله ای (طوق در تراز بستر) برای طوق به طول 25/2 به ترتیب برابر است با 8/87 و 8/67 درصد می باشد.