ایالات متحده آمریکا و بحران کویت (1991-1990 م) (تکیه بر امنیت انرژی)

اگرچه دولت ایالات متحدهی آمریکا با سیاست جانبداری از حقوق ملتها و دفاع از دموکراسی در نقاط مختلف جهان، از جمله خلیج فارس حضور یافته است اما بحران کویت درسال 1990 و دخالت نظامی ایالات متحدهی آمریکا پرسشهای جدیدی را فراروی دلایل دخالت این کشور مطرح کرد. بحران کویت نشان داد که مسائلی از قبیل نفت و امنیت انرژی اولویت اول را در سیاست خارجی ایالات متحده در منطقهی خلیج فارس داشته است و این در راستای استراتژی های دراز مدت ایالات متحده در ارتباط با منطقهی نفت خیز خلیج فارس بوده است. لذا فرضیهی نوشتار پیش رو این است که با توجه به تجربه های ناخوشایندی که ایالات متحدهی آمریکا از بحرانهای نفتی قبلی (شوک نفتی 4- 1973 و شوک نفتی جنگ ایران و عراق) داشته است از وقوع یک شوک نفتی دیگر بیمناک بود و لذا میبایست برای جلوگیری از وقوع آن اقدام جدی انجام میداد. مصادف شدن حملهی عراق به کویت و تضعیف و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی برای ایالات متحده، فرصتی مناسب بود که در راستای استراتژی بلند مدتاش سلطهی خویش را بر منطقه اعمال کند. لذا مسئلهی حقوق بشر و دفاع از مردم کویت تنها بهانهای بیش نبود. روش به کار گرفته شده در این مقاله، روشی توصیفی- تحلیلی است.