سنجش عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر اسکان عشایر در استان فارس

مقوله ی اسکان جامعه عشایری، مهم ترین بحثی است که در مورد این جامعه در کشور مطرح می باشد. عشایر ایران در اوایل سده ی اخیر، یک بار طعم تلخ اسکان اجباری را که توسط حکومت پهلوی اول بر آنان تحمیل گردید، تجربه نمودند. اما امروزه مقوله ی اسکان در قالب جدیدی جدای از اسکان اجباری و بر اساس دیدگاه گروهی از متولیان و برنامه ریزان امور عشایر کشور مطرح شده است. در این راستا استان فارس به دلیل پیشینه زندگی عشایری محل اجرای یکی از مهم ترین طرح های اسکان در کشور بوده است. هدف از این تحقیق بررسی عوامل اقتصادی- اجتماعی موثر بر اسکان عشایر در استان فارس می باشد. برای بررسی این موضوع کانون های اسکان در استان را به عنوان نمونه انتخاب نموده و با نظرسنجی از طریق پرسشنامه، عوامل اقتصادی و اجتماعی موثر بر اسکان خانوارهای عشایری در کانون های خودجوش و هدایتی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که: در بین تاثیرات شاخص های اجتماعی و اسکان عشایر در استان فارس رابطه معناداری وجود دارد. ولی بین تاثیرات عوامل اقتصادی و اسکان عشایر در استان رابطه معناداری وجود ندارد. بنحوی که بین عوامل اجتماعی موثر بر اسکان عشایر در فارس با توجه به وضعیت تاهل جامعه آماری رابطه معنادار وجود ندارد، ولی بین عوامل اقتصادی موثر بر اسکان با توجه به وضعیت تاهل رابطه مستقیمی وجود دارد. همچنین بین عامل های اقتصادی و اجتماعی موثر بر اسکان عشایر در استان با توجه به جنسیت افراد تفاوت معناداری وجود دارد.