رابطه سبک های تفکر و راهبردهای یادگیری با انگیزش پیشرفت

پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه بین سبک های تفکر و راهبردهای یادگیری با انگیزش پیشرفت انجام شد. نمونه ای متشکل از 267 دانش آموز دختر پایه دوم رشته ریاضی و فیزیک منطقه 4 آموزش و پرورش شهر تهران به روش تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به سیاهه سبک تفکر (TSI؛ استرنبرگ و واگنر، 1992)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری (LSQ؛ وین اشتاین و مایر، 1998) و انگیزش پیشرفت (ACMT؛ باهارگاوا، 1994) پاسخ دادند. داده های پژوهش با آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیری گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که 1) سبک های تفکر و راهبردهای یادگیری با انگیزش پیشرفت ارتباط مثبت معنادار دارند، 2) از میان راهبردها، مدیریت زمان بیشترین توان تبیین انگیزش پیشرفت را دارد، 3) از بین سبک های تفکر، سبک تفکر قانون گذار و قضاوت گر توان تبیین انگیزش پیشرفت را دارند و 4) اضطراب نیز به منزله یکی از مولفه های راهبردهای یادگیری با کاهش انگیزش پیشرفت رابطه دارد. در نهایت، ضرورت شناسایی سبک های تفکر و راهبردهای یادگیری دانش آموزان نیز مورد تاکید قرار گرفت.