بررسی اثر من سانی در مدیران ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران

با توجه به اهمیت انتخاب و گماردن بهترین افراد در راس سازمان های دولتی در جهت اثربخشی و ارتقای عملکرد آن ها، این مطالعه در پی آن است که به بررسی پیامدهای اثر من سانی در بین مدیران ارشد و میانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بپردازد.
مطالعه حاضر از نوع مطالعات مقطعی بوده که بر روی 130 نفر از مدیران ارشد و میانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استانداردی بود که روایی و پایایی آن قبلا محاسبه شده بود. پس از جمع آوری و ورود داده ها به نرم افزار SPSS نسخه 15، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
مهمترین یافته های حاضر، دلالت بر وجود رابطه آماری معنی دار میان متغیر من سانی مدیران مورد مطالعه با گروه اندیشی (005. 0 p=)، تضاد کارکردی (001. 0 p=) و نیز، خود شیفتگی (0001. 0 P<) داشت.
با توجه به معنی داری متغیرهای مدل مورد مطالعه با اثر من سانی در مدیران دانشگاه علوم پزشکی تهران پیشنهاد می گردد برای گاه سازی مدیران از پیامدهای مخرب من سانی از طریق برگزاری دوره های آموزشی و فراهم سازی بستر فرهنگی مناسب اقدام گردد.