مقایسه تاثیر دو داروی اندانسترون و مپریدین در درمان لرز بعد از بیهوشی - کار آزمایی بالینی تصادفی شده سه سو کور

لرز بعد از بیهوشی باعث افزایش نیاز بدن به اکسیژن تا حد 500%، افزایش درد بعد از عمل، طولانی شدن ریکاوری، افزایش تهوع -استفراغ، بالا رفتن فشار خون، افزایش فشار چشم و مغز می‎شود. مپریدین از پرکاربردترین داروها در درمان و پیشگیری از آن است ولی دارای عوارض شناخته شده مخدرها است. با هدف یافتن درمان موثر با عوارض جانبی کمتر، این مطالعه به مقایسه اثر درمانی دو داروی اندانسترون و مپریدین در درمان لرز بعد از بیهوشی پرداخت.
در این کار آزمائی بالینی تصادفی سه سوکور تعداد 206 بیمار در 3 گروه مساوی مورد مطالعه قرار گرفتند. روش آنالیز آماری تست کای دو و آزمون تی زوجی بود. همه بیماران در همان گروهی که بر اساس تصادفی سازی قرار گرفته بودند آنالیز شدند (Intention to treat). کلیه تحلیل های آماری در نرم افزار SPSS 18 انجام گردید.
تفاوت معنی‎دار آماری از نظر پاسخ به درمان در سه گروه مشاهده شد و در گروه مپریدین تعداد درمان شده ها بیشتر بود (001/0 P<). همچنین افرادی که با مپریدین درمان شدند به طور معنی داری از 50 درصد بیشتر بودند، در حالی که افرادی که با اندانسترون درمان شدند با 50% تفاوت معنی دار آماری نشان ندادند و در بیماران درمان شده با دارونما این تعداد به طور معنی داری از 50 درصد کمتر بود.
هر چند مپریدین در درمان لرز بعد از بیهوشی موثرتر از اندانسترون است، ولی با توجه به تفاوت معنی دار مشاهده شده اندانسترون نسبت به دارو نما، اندانسترون نیز می تواند در مواردی که کنتراندیکاسیون استفاده از مپریدین وجود دارد، یک درمان مناسب باشد.