دیدگاه پرستاران بالینی شاغل نسبت به موانع ایفای نقش ها

امروزه پرستاران بالینی وظایف و نقش های مختلفی را در راستای کمک به بیمار و خانواده آن ها انجام می دهند، ایفای این نقش ها با موانع زیادی مواجهه است. هدف از انجام این مطالعه بررسی دیدگاه پرستاران بالینی شاغل نسبت به موانع ایفای نقش ها می باشد.
در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی 102 پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران از طریق نمونه گیری سیستماتیک به روش سهمیه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرشسنامه ای شامل خصوصیات دموگرافیک، نقش های بالینی و مهم ترین دلیل عدم اجرای نقش بالینی بود استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.16 از آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون 05/0>p) استفاده شد.
نتایج نشان داد 1/47% پرستاران ایفای نقش خود را عالی، 1/46% خوب، 9/5% متوسط و 1% ضعیف اعلام نمودند. بیشترین درصد (5/22) مهم ترین دلیل عدم ایفای نقش بالینی را به علت خستگی و ساعات کار زیاد اعلام نمودند. همچنین بررسی آماری نشان داد بین موانع ایفای نقش های بالینی با خصوصیات دموگرافیک (بخش محل کار، سن، جنس و محل سکونت) ارتباط معنادار و در سایر موارد ارتباط معناداری وجود ندارد.
پرستاران دیدگاه خود را در ایفای اغلب نقش های بالینی کافی دانسته و از توانایی خود در انجام نقش های بالینی راضی بودند. ولی موانعی را در مسیر ارایه هرچه بهتر خدمت به بیماران و خانواده آن ها مطرح می کردند از قبیل خستگی، ساعات کار زیاد و عدم قرارگیری در جایگاه تخصصی خود. لذا با توجه به گستردگی نقش های پرستاران بالینی جا دارد که مسوولین به این دیدگاه ها توجه کرده و قدم موثری در رابطه با رفع این موانع بردارند.