موانع آموزش به بیمار از دیدگاه کارکنان و مدیران پرستاری شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1387

یکی از نیازهای اصلی بیماران دریافت اطلاعات روشن و کافی است و معمولا پرستاران اولین آموزش دهنده به بیماران می باشند. مطالعه حاضر به منظور بررسی موانع آموزش بیمار از دیدگاه کارکنان و مدیران پرستاری بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1387 طراحی شده است.
در این مطالعه مقطعی، 253 نفر از پرستاران و مدیران پرستاری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای دو قسمتی جهت بررسی مشخصات دموگرافیک و موانع آموزش به بیمار (شامل 27 عبارت) بود. اطلاعات با استفاده از آزمون های توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
بررسی نتایج، اختلاف معنی داری بین میانگین کل نمره محاسبه شده از موانع آموزش به بیمار اعم از عوامل محیطی، عوامل مرتبط با بیمار و عوامل مرتبط با پرستار از دیدگاه مدیران پرستاری (به ترتیب 54/0±98/3، 75/0±50/3 و 98/0±35/3) و از دیدگاه پرستاران (به ترتیب 56/0±82/3، 69/0±40/3 و 89/0±10/3) نشان نداد. اختلاف دیدگاه افراد مورد بررسی در مورد «عدم برنامه ریزی وظیفه آموزش به بیمار به عنوان یک وظیفه رو تین» (006/0= p)، «عدم وجود بسته های آموزشی» (013/0= p) و «عدم آگاهی بیماران از آموزش به عنوان یکی از حقوق خود» (037/0= p) معنی دار بود.
با توجه به اعتقاد پرستاران و مدیران پرستاری مورد بررسی نسبت به نقش آموزشی خود، ضروری است مسئولین امر با اتخاذ تدابیری همچون جذب تعداد کافی نیروی پرستاری، تهیه بروشور و جزوات آموزشی برای بیمار، اختصاص بودجه کافی به امر آموزش و نظارت و تشویق مناسب پرستاران در جهت رفع موانع آموزش به بیمار اقدام کنند.