برآورد روندهای فنوتیپی و ژنتیکی برای صفت طول دوره خشکی سه دوره اول شیردهی گاوهای هلشتاین ایران

مطالعه حاضر به منظور برآورد فراسنجه های ژنتیکی و همچنین روند فنوتیپی و ژنتیکی صفت طول دوره خشکی در سه شکم زایش اول 162165 گاو هلشتاین ایران طی سال های 1364 تا 1385 انجام شد. در این تحقیق از 264297 رکورد زایش در 1114 گله گاو هلشتاین با استفاده از مدل های خطی حیوانی تک صفته و دوصفته برای تجزیه ژنتیکی استفاده شد. روند ژنتیکی توسط تابعیت میانگین ارزش های اصلاحی به سال زایش محاسبه شد. میانگین طول دوره خشکی از 3/73 تا 7/82 روز متغیر بود و با افزایش شکم زایش افزایش نشان داد. برآوردهای وراثت پذیری طول دوره خشکی از 02/0 تا 09/0 تغییرات داشت و با افزایش شکم زایش افزایش یافت. برآوردهای همبستگی ژنتیکی بین طول دوره خشکی در شکم های زایش مختلف متوسط بوده و از 24/0 تا 34/0 برآورد شد. همچنین برآوردهای همبستگی های فنوتیپی بین طول دوره خشکی در شکم های زایش مختلف کم بوده و از 07/0 تا 10/0 متغیر بود. میانگین روند فنوتیپی سالانه بدست آمده از برازش تابعیت خطی میانگین سالانه طول دوره خشکی برای سه شکم زایش اول گاوهای هلشتاین ایران منفی بود (01/0>P). از سوی دیگر، روند ژنتیکی رو به کاهش و معنی داری برای طول دوره خشکی در طی شکم های زایش مختلف و در سال های مختلف مشاهده شد (01/0>P). برآوردهای پایین وراثت پذیری برای طول دوره خشکی بدست آمده در مطالعه حاضر می تواند به واریانس فنوتیپی بالای حاصل از تنوع محیطی زیاد نسبت داده شود. نتیجه گیری می شود که بیشتر تغییراتی که در طول دوره خشکی ایجاد می شود می تواند توسط بهبود عوامل غیرژنتیکی نظیر مدیریت و محیط تولید حاصل شود.