اندازه گیری طول زائده استیلوئید اولنا و واریانس اولنا در بالغین نرمال

پیش اگاهی نسبت به سندروم های فشاری سمت اولنار کم است و معمولا نادیده گرفته می شوند. طول زائده و واریانس اولنا در بروز این سندروم ها بی تاثیر نیست. باتوجه به اینکه اطلاعات مرتبط با این عوامل در جمعیت ایران کم است؛ این مطالعه به منظور سنجش طول زائده اولنا و واریانس اولنا در بالغین سالم انجام شد.
در این مطالعه آینده نگر طول زائده و واریانس اولنا در نمای رخ مچ دست 140 مراجعه کننده (100مرد و 40 زن) با میانگین سنی 33سال (45-18 سال) در یک مرکز درمانی شیراز بررسی شدند. به منظور اندازه گیری طول نسبی زائده اولنا از اندکس نسبت زائده اولنا به استخوان کاپیتیت (styloid-capitate ratio)، و برای ارزیابی پتانسیل ایجاد تاثیر فشاری از اندکس زائده استیلوئید اولنار (Ulnar styloid process index) استفاده شد. داوطلبین از نظر فشرده شدن انتهای مچ توسط زائده اولنا با دو تست فشاری معاینه شدند.
میانگین طول زائده اولنا 45/1±38/5، میانگین نسبت زائده اولنا به استخوان کاپیتیت 06/0±24/0، میانگین اندکس زائده استیلوئید اولنا 11/0±34/0 بود. میانگین طول زائده اولنا در 71/40% کلیشه ها و اندکس زائده استیلوئید اولنا در 42/56% بیش از میانگین بودند. واریانس اولنا در 3/19% خنثی (23% مرد، 10% زن)، 1/12% مثبت (11% مرد، 15% زن) و 6/68% منفی (66% مرد، 75% زن) بود.
به نظر می رسد اندازه طول زائده بلند اولنا با داشتن نسبت زائده اولنا به استخوان کاپیتیت بیشتر از 06/0± 24/0 یا بیش از 6 میلی متر، می تواند عامل مهم درد سمت اولنار در جمعیت ما باشد.