مقایسه اثر عصاره پروتئینی استخراج شده از بذر سه گونه گیاهی روی فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز غدد بزاقی سن گندم

سن معمولی گندم، Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae) یکی از آفات مهم گندم و جو است که از دانه های آن ها تغذیه می کند، بنابراین این آفت در محیطی غنی از کربوهیدرات زندگی می کند و برای بقای خود، وابستگی بسیار زیادی به آنزیم های کربوهیدراز دارد. آنزیم آلفا-آمیلاز نقش مهمی در گوارش سن گندم بر عهده دارد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی اثر عصاره ی پروتئینی دانه های گیاهان لوبیا، برنج و نخود، روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز می باشد. برای این منظور، عصاره های پروتئینی دانه های ذکر شده، با استفاده از کلرید سدیم 1/0 مولار استخراج شد. عصاره های استخراج شده در پنج غلظت 125/0، 25/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم پروتئین در میلی لیتر روی فعالیت آلفا-آمیلاز در شرایط In vitro آزمایش شدند. نتایج نشان داد که عصاره های لوبیا و نخود، روی فعالیت آلفا-آمیلاز موثر بوده و اثر آن ها وابسته به دز مصرفی می باشد؛ یعنی با افزایش دز، میزان مهار آنزیم آلفا-آمیلاز نیز افزایش می یابد. برای مثال در پایین ترین غلظت، عصاره های لوبیا و نخود به ترتیب باعث مهارآنزیم آلفا-آمیلاز به مقدار 5 و 20 درصد شدند در حالی که در بالاترین دز مصرفی (دو میلی گرم پروتئین در میلی لیتر)، عصاره های لوبیا و نخود به ترتیب باعث مهار آنزیم به میزان 30 و 40 درصد شدند. عصاره ی استخراج شده از دانه ی برنج، هیچ گونه اثر معنی داری در مهار فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز از خود نشان نداد. این داده ها نشان دادند که عصاره ی پروتئینی دانه های نخود و لوبیا، پتانیسل خوبی برای مهار آنزیم آلفا-آمیلاز سن گندم دارند.