بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ های گیاه مریم گلی (Salvia officinalis) بر سطح سرمی LH، FSH و تستوسترون و بافت بیضه در موش های صحرایی

اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره هیدر و الکلی گیاه مریم گلی بر فیزیولوژی دستگاه تولید مثل ی جانوران وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی برگ های این گیاه بر سطح سرمی LH، FSH و تستوسترون و بافت بیضه در موش های صحرایی است.

در یک تحقیق تجربی، 31 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه شاهد، دریافت کننده نرمال سالین، دریافت کننده عصاره مریم گلی با دوز 100، 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. عصاره مریم گلی با تزریق درون صفاقی روزانه یک نوبت در زمان های مشخص (10 صبح) به مدت 30 روز تجویز گردید. نمونه های خونی از طریق خون گیری از قلب تهیه شد و سطح سرمی هورمون ها با استفاده از روش رادیو ایمونواسی مورد سنجش قرار گرفتند. بیضه نیز بلافاصله خارج گردیده و پس از تهیه برش های بافتی و رنگ آمیزی مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت.

در گروه های دریافت کننده ی دوز 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، سطح سرمی تستوسترون دارای افزایش معنادار بود (001/0>P). قطر لوله های سمینیفر و تعداد اسپرم ها در تونل لوله ها نیز در این گروه ها به طور معناداری افزایش یافت (01/0 >P). سطح سرمی LH و FSH در موش های دریافت کننده عصاره نسبت به گروه شاهد دچار تغییر معناداری نشد.

این مطالعه نشان داد که غلظت مناسب عصاره هیدروالکلی برگ گیاه مریم گلی دارای اثرات تحریکی بر سیستم تناسلی نر بوده و می تواند سطح سرمی هورمون تستوسترون و برآیند اسپرماتوژنز را افزایش دهد.