تبیین رابطه روح و بدن با تکیه بر نظریه سیستم ها و تجربه های نزدیک مرگ

چگونگی رابطه روح و بدن و نحوه تعامل این دو با یکدیگر، از دیرباز در زمره مهم ترین سوالات بشر بوده است. با توجه به این مهم و مطرح شدن مباحثی تحت عنوان «تجربه های نزدیک به مرگ» در اواخر قرن بیستم و گشوده شدن افق هایی برای پاسخ های متفاوت به سوالات این حوزه، پژوهش حاضر به بررسی چگونگی رابطه روح و بدن، با استفاده از نظریه سیستم ها و مباحث تجربیات نزدیک مرگ پرداخته است. با توجه به تعریف سیستم و ویژگی های آن، می توان انسان را به عنوان سیستمی در نظر گرفت که مرکب از اجزای مختلف فیزیکی (بدن) و متافیزیکی (روح) است. از طرفی هرگونه تغییر در یکی از روح یا بدن، بر کل سیستم -یعنی انسان- اثر می گذارد، و از طرف دیگر، سیستم به واسطه پیوستگی اجزایش، واجد ویژگی هایی است که در صورت گسستگی و یا تضعیف این پیوندها، کم رنگ تر شده و ویژگی های ذاتی هر یک از اجزاء نمایان می شود. تجربه های عینی نزدیک به مرگ نیز به مثابه شاهد و نمونه ای عینی، برای بررسی دوگانگی جوهری روح و بدن به شمار می آیند، چه اینکه این تجربه ها به نوعی نمونه ای از تضعیف پیوند روح و بدن می باشند.