ارزیابی نواقص گذرگاه های تردد عرضی عابران پیاده

در میان کاربران معابر شهری، عابران پیادهبه عنوان آسیب پذیر ترین گروه-ها که در معرض خطرات زیادی می باشند، محسوب می گردند. زیرا تصادف یک وسیله نقلیه با عابر پیاده تقریبا به طور اجتناب ناپذیری منجر به جرح یا مرگ عابر پیاده می شود. از سوی دیگر تمامی شهروندان در طول روز حداقل یک بار از این مد حمل و نقلی استفاده می نمایند. لذا توجه، تامین و افزایش ایمنی این دسته از شهروندان از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و همواره یکی از دغدغه های مدیران شهری می باشد. ایمنی عابرین پیادهمقوله ای است که بایستی در کنار مطالعات حمل ونقل و ترافیک شهری مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. تحقیقات نشان می دهد که بهبود تجهیزات ایمنی عابرپیاده به خصوص در گذرگاه های عرضیتاثیر بسزایی در افزایش ایمنی و کاهش تصادفات عابران دارد. لذا لحاظ نمودن موارد آیین نامه های شهری در طراحی و مکان یابی گذرگاه های عابران پیاده بسیار حائز اهمیت می باشد. در تحقیق جاری، ضمن ارائه ضوابط مربوط به گذرگاه-های عرضی تردد عابرین پیاده، نواقص آنها شناسایی شده و دسته بندی می گردد. سپس با مطالعه موردی بر روی گذرگاه های عرضی معابر شریانی منطقه 3 شهرداری تهران، که از طریق مطالعه میدانی و کتابخانه ای حاصل گردیده، میزان فرآوانی هر نقص مشخص شده و ارزیابی مناسبی از وضعیت گذرگاه ها احصا گردیده است. در نتیجه تحلیل این نواقص نقاط قوت و ضعف گذرگاه های عرضی مشخص شده و همچنین می توان اولویت بندی مناسبی برای رفع نواقص در نظر گرفت.