رابطه نتایج آزمون های سنتی و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو با برخی متغیرهای آنتروپومتریک در دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی
آزمون های سنتی و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو به طور رایجی برای ارزیابی انعطاف پذیری کمر و همسترینگ مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین نتایج آزمون های سنتی و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو با برخی متغیرهای آنتروپومتریک در دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی بود.
92 دانش آموز (با میانگین سنی 67/5 ± 22/13 سال) به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند. متغیر های آنتروپومتریک وزن، طول قد، طول اندام تحتانی، طول تنه و نسبت طول اندام تحتانی به بالاتنه اندازه گیری شد. سپس آزمودنی ها، آزمون های سنتی و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون خطی برای محاسبه ضریب تعیین و ضریب استاندارد B استفاده شد.
ضریب تعیین به دست آمده برای آزمون سنتی (081/0) کمتر از آزمون اصلاح شده (179/0) بود. همچنین طول بالاتنه، بیشترین تاثیر و قد، کمترین تاثیر را بر نتایج آزمون سنتی (24/1 = B و 80/0 = B) و اصلاح شده (61/2 = B و 82/1- = B) انعطاف پذیری داشتند.
این یافته ها نشان داد که نتایج هر دو آزمون سنتی و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو، با برخی از متغیرهای آنتروپومتریک رابطه دارند. بنابراین، در هنگام استفاده از آن ها باید تفاوت های فردی را مورد توجه قرار داد.
کلید واژه ها: ویژگی های آنتروپومتریک، انعطاف پذیری، آزمون سنتی نشستن و خمش به جلو، نشستن و خمش به جلو اصلاح شده
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.