بررسی اثر سیلی مارین بر میزان مقاومت به انسولین و سطح لیپیدهای خون در فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2

دیابت بیماری مزمنی است که به دلیل کمبود یا کاهش عملکرد انسولین موجب افزایش سطح گلوکز خون و اختلالات متابولیسمی بدن می شود. به نظر می رسد که سیلی مارین یا عصاره تام بذر گیاه Silibum marianum L. به عنوان احیا کننده رادیکال های آزاد می تواند در کاهش مقاومت سلول های بدن نسبت به انسولین و سطح لیپیدهای خون موثر باشد.
این مطالعه به منظور بررسی اثر سیلی مارین بر میزان مقاومت به انسولین و سطح لیپیدهای خون در فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 طراحی و اجرا شده است.
مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 نفر از افراد سالم باBMI بالاتر از 25 و فامیل درجه یک بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. داوطلبان به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری تقسیم و به یک گروه روزانه دو کپسول سیلی مارین 140 میلی گرمی و گروه دیگر به طور مشابه دارونما به مدت 12 هفته تجویز شد. از داوطلبان در شروع و بعد از 12 هفته آزمایش ها شامل اندازه گیری سطح انسولین، گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول، تری گلیسیرید، LDL، HDL خون در حالت ناشتا و سطح گلوکز خون دو ساعته انجام شد.
نتایج نشان داد که سطح لیپید و گلوکز خون بین دو گروه قبل از شروع در مقایسه با پایان مطالعه تفاوت معنی داری ندارد. سطح انسولین و میزان مقاومت به انسولین در خون در گروه دریافت کننده دارو در مقایسه با گروه دارونما و در مقایسه با شروع مطالعه کاهش معنی داری داشت.
نتیجه گیری: تجویز سیلی مارین به داوطلبان فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 موجب کاهش سطح انسولین و میزان مقاومت به انسولین در خون شد.