شناسایی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای استعدادیابی در ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران و تنگناها و چالش های فراروی آن

هدف تحقیق حاضر، شناسایی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور و بررسی تنگناها و چالش های فرا روی آن بود. برای گردآوری داده ها، به بررسی اسناد و مدارک، مطالعه ادبیات پیشینه تحقیق، نظرسنجی و برگزاری جلسات شورای راهبردی پرداخته شد و از پرسشنامه های محقق ساخته و تحلیل SWOT استفاده شد. در بخش نظرسنجی، 256 نفر از اعضای جامعه آماری شامل 13 نفر از مدیران و اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک، 5 نفر از مدیران آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک، 9 نفر از مدیران حوزه ورزش قهرمانی و 9 نفر از کارشناسان مرکز استعدادیابی سازمان تربیت بدنی، 52 نفر از روسای فدراسیون های ورزشی، 30 نفر از مدیران و روسای پایگاه های قهرمانی و استعدادیابی مراکز استان های کشور، 52 نفر از مربیان تیم های ملی، 20 نفر از نخبگان و 86 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه ها مطلع در ورزش قهرمای به عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از روش دلفی، برگزاری جلسات شورای راهبردی و چندین مرحله تحلیل راهبردی، 4 قوت، 13 ضعف، 4 فرصت و 7 تهدید تایید و براساس آزمون آماری فریدمن رتبه بندی شدند. علاوه بر این، نتایج نشان داد استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور با تنگناها و چالش هایی همچون نگاه مدیران و مسئولان ورزش کشور به ورزش مدارس به عنوان پایه ورزش قهرمانی، فعالیت پایگاه های قهرمانی و مراکز استعدادیابی، حضور بخش خصوصی در استعدادیابی ورزش قهرمانی، فعالیت باشگاه های ورزشی در پرورش استعداد، تاثیر مسائل سیاسی بر عملکرد سازمان ها و نهادهای مجری استعدادیابی، فقدان نظام جامع حمایت از ورزشکاران و مربیان نخبه، فقدان شایسته سالاری در تعیین مدیران و مربیان ورزشی کشور، فقدان طرح یکپارچه، اجرایی و ساختارمند در استعدادیابی وضعیت اقتصادی معیشتی خانواده های دارای استعداد، محدودیت های حاکم بر فعالیت های ورزشی بانوان، امکانات و تجهیزات مناسب برای استعدادیابی و آمایش و قطب بندی ورزش ها در نقاط مختلف کشور مواجه است. تدوین برنامه راهبردی و انتخاب راهبردهای مناسب به منظور استفاده حداکثر از قوت ها و فرصت ها و برطرف ساختن ضعف ها و تهدیدها و کمک به کاهش آثار برخی از این تنگناها و چالش ها بر عملکرد استعدادیابی در ورزش قهرمانی پیشنهاد می شود.