بررسی اثر کروسین و مکانیسم آن بر درد مزمن ناشی از له شدگی نخاع در رت

به منظور کاهش درد ناشی از ضایعات نخاعی تحقیقات بسیاری از جمله استفاده از گیاهان دارویی و سایر مواد طبیعی به دلیل داشتن خواص التیام بخش انجام شده است. در این مطالعه به عنوان یک مطالعه مقدماتی، اثر کروسین بر درد مزمن ناشی از ضایعه نخاعی از طریق ایجاد له شدگی در مدل حیوانی رت بررسی شد.
رت های ماده نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. در گروه های اول و دوم له شدگی در ناحیه مهره L1 ایجاد و سپس کروسین به طور داخل صفاقی (50 میلی گرم بر کیلوگرم) تزریق شد. در دو گروه G1 و G2 به فاصله 2 ساعت و یک هفته بعد، نمونه های پلاسما جمع آوری شد. در گروه سوم له شدگی ایجاد شد ولی بدون تزریق کروسین و دو گروه کنترل نیز به ترتیب بدون له شدگی با و بدون تزریق کروسین در نظر گرفته شد. برای ارزیابی ضایعه و روند بهبودی به طور یک روز در میان آزمون مکانیکی با استفاده از ون فری هیر، آزمون حرارتی با استفاده از صفحه داغ و بررسی روند بهبود حرکتی با استفاده از آزمون باسو- بیتی- برسنان انجام شد. ارزیابی پپتید وابسته به ژن کلسیتونین نیز در پلاسما انجام شد.
نتایج نشان داد که میزان پپتید وابسته به ژن کلسیتونین در پلاسمای رت های دچار آسیب نخاعی بدون درمان افزایش می یابد، اما در گروه درمان شده با کروسین بعد از یک هفته کاهش معنی داری در این پارامتر مشاهده شد. آزمون های رفتاری تغییرات معنی داری را در اثر این تیمار نشان نداد.
این مطالعه اثر مفید کروسین در درمان درد مزمن ناشی از له شدگی را از طریق کاهش پپتید وابسته به ژن کلسیتونین نشان داد.