ارزیابی تابع تقاضای کلی آب (مطالعه موردی استان اصفهان)

منابع آب به همان اندازه که به عنوان منابع طبیعی در نظر گرفته می شوند، به عنوان یک کالای سرمایه ای مورد توجه هستند. از آنجایی که منابع آب خدماتی را برای بخش هایی مثل شهری، کشاورزی، فعالیت های صنعتی و تفریحاتی ایجاد می کنند، به عنوان یک کالای سرمایه ای در نظر گرفته می شوند. همچنین، به خاطر اینکه منابع آب هدی های طبیعی و در زمان حاضر کمیاب هستند، به عنوان منابع طبیعی در نظر گرفته می شوند. این دارایی طبیعی، کالای با ارزشی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع است. اقتصاددانان با توجه به نهادهای تقاضا و عرضه آب می توانند برای تصمیم گیری در برخورد با کمیابی منابع آب اقدام کنند. مقالات نسبتا قوی در مورد تقاضای آب در بخش های مختلف، مثل شهری، کشاورزی و صنعت وجود دارد، اما با توجه به اینکه آب از بخشی به بخش دیگر انتقال پذیر است، نیاز به تخمین تقاضای کل آب نسبت به تخمین مجزای توابع تقاضا در بخش های مختلف بیشتر است. در این مقاله، تقاضای کل آب، اولا به کمک معادلات سیستم همزمان ارزیابی می شود و ثانیا تقاضای کل آب با دسته بندی متغیرهای تاثیر گذار بر تقاضا ارزیابی میشود. سپس مقدار عرضه، تقاضا و قیمت تعادلی برای سال های 1390 تا 1400 برای استان اصفهان پیش بینی می شود. از جمله نتایج این مقاله آن است که بین درآمد مصرف کننده و مقدار تقاضای کلی آب رابطه مثبت وجود دارد، آب و زمین نهاده های مکمل و نیروی کار و آب نهاده های جانشین هم هستند.