زمان روایی در رمان احتمالا گم شده ام بر اساس نظریه ژرار ژنت

چکیدهبسیاری از داستان نویسان معاصر امروز ایران، تحت تاثیر آثار نویسندگان معاصر غرب به نوشتن داستان پرداخته اند. در این میان، نویسندگان زن نیز از سهمی به سزا برخوردارند. انعکاس روحیات و رنج ها و محدودیت های آنان در مجموعه داستان ها و رمان های خود به خوبی مشاهده می شود. در این پژوهش، نویسنده با رویکرد به مقوله تکنیک های روایت پردازی ژنت از یک سو و داستان احتمالا گم شده ام اثر سارا سالار از سویی دیگر، مهم ترین تکنیک های روایت پردازی از نظر ژنت را بررسی و تحلیل خواهد کرد. در این پژوهش، به طور خاص به مقوله زمان در روایت بر اساس نظریه ژرار ژنت، می پردازیم. وی نظریه خود را در باب زمان روایت در سه محور نظم، تداوم و بسامد ارائه می دهد. از آنجا که زمان روایت یکی از مولفه های بارز در داستان احتمالا گم شده ام است، در ادامه به تطبیق این شگرد روایی، در گزاره های داستان یاد شده می پردازیم. همچنین نشان می دهیم که عامل زمان پریشی، آن هم از نوع گذشته نگری، در این داستان دارای بیشترین کاربرد است که باعث کند شدن زمان روایت نیز شده است.