مشخصه جریان- ولتاژ یک دیود تونل زنی تشدیدی تحت تابش موج الکترومغناطیسی

در این مقاله مشخصه جریان- ولتاژ یک دیود تونل زنی تشدیدی تحت تابش موج الکترومغناطیسی محاسبه و با نتایج حاصل وقتی تابش الکترومغناطیسی وجود ندارد مقایسه شده است. برای محاسبه مشخصه جریان- ولتاژ نیاز به محاسبه ضریب عبور الکترون ها از ساختارهای سد و چاه در این قطعه می باشد که برای محاسبه ضریب عبور الکترون ها در حضور تابش الکترومغناطیسی روش تفاضل متناهی حوزه زمانی (FDTD) و در حالتی که تابش الکترومغناطیسی وجود ندارد روش ماتریس انتقال (TMM) و روش تفاضل متناهی حوزه زمانی به کار برده شده است. نتایج حاصل نشان می دهند که حضور تابش الکترومغناطیسی باعث می شود تا حالت های تشدید فرعی دیگری روی منحنی ضریب عبور ظاهر شوند که به فاصله ħω از حالت تشدید اصلی (بدون حضور تابش الکترومغناطیسی) و از یکدیگر قرار دارند. حضور تابش الکترومغناطیسی باعث می شود تا همچنین روی منحنی مشخصه جریان- ولتاژ این قطعه، علاوه بر قله اصلی قله های فرعی دیگری ظاهر شوند که به فاصله ħω از قله اصلی قرار دارند. تحت تابش الکترومغناطیسی تعداد قله های موجود روی منحنی مشخصه جریان- ولتاژ از تعداد قله های موجود روی منحنی ضریب عبور کمتر است که به دلیل این است که مشخصه جریان- ولتاژ، حاصل انتگرالگیری روی انرژی الکترون ها است، بنابراین قله های تیز و با ارتفاع کم روی منحنی ضریب عبور در مشخصه جریان- ولتاژ ظاهر نمی شوند.