فراوانی نشانگان روده تحریک پذیر، علایم بالینی و عوامل مرتبط با آن در جمعیت بالغ شهر کرمان

نشانگان روده تحریک پذیر (Irritable bowel syndrome یا IBS) یکی از شایع ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که با علایم غیر اختصاصی چون درد یا ناراحتی شکمی، تغییر الگوی اجابت مزاج و احساس نفخ بدون هر گونه پاتولوژی خاصی مشخص می شود. شیوع این بیماری در سراسر دنیا متفاوت است. این مطالعه به منظور تعیین شیوع IBS در شهر کرمان انجام گرفت.
این مطالعه به صورت مقطعی و با روش نمونه گیری خوشه اییک مرحله ای تصادفی انجام گرفت. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه با 2259 نفر در محدوده سنی 75-15 سال که با مراجعه به درب منازل آن ها برای شرکت در مطالعه دعوت شده بودند و با تکمیل پرسشنامه بر اساس معیار رم III (Rome III) انجام شد، اطلاعات با استفاده از آزمون آماری 2? و Logistic regression تحلیل شد. سطح معنی داری کمتر از 05/0 با ارزش تلقی شد.
شرکت کنندگان در این مطالعه شامل 1088 نفر (2/48 درصد) مرد و 1171 نفر (8/51 درصد) زن با میانگین سنی 16 ± 43 سال بودند. شیوع کلی IBS 38/4 درصد به دست آمد. شیوع استاندارد شده در استان کرمان 2/6 درصد و در ایران 1/6 درصد محاسبه شد. ارتباط IBS با سن معنی دار بود و با افزایش سن احتمال بروز بیماری IBS کاهش داشت (001/0 > P). شایع ترین علامت در افراد مبتلا به بیماری، نیاز به زور زدن حین دفع (6/59 درصد) و احساس نفخ شکمی (6/55 درصد) بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع IBS در کرمان در کل نسبت به کشورهای غربی کمتر است. ولی با توجه به این که شیوع در سنین جوانی خیلی بیشتر است و جمعیت کرمان به طور عمده جوان می باشند، انجام اقدامات آموزشی- بهداشتی برای پیشگیری از بروز آن می تواند منافع فردی و اقتصادی مهمی را برای جامعه به دنبال بیاورد.