بررسی پیامد ابتلا به سل در بیماران مبتلا به ایدز درمان شده با رژیم استاندارد

عفونت ایدز (Human Immunodeficiency Virus، HIV) با تضعیف سیستم ایمنی، بزرگ ترین عامل گسترش بیماری سل در سال های اخیر و یکی از علل مرگ در بیماران HIV مثبت می باشد. در بین بیماران با سل فعال، بیماران با عفونت هم زمان HIV بیش ترین ریسک برای عود را داشته اند. عفونت HIV میزان سل راجعه را افزایش می دهد که ممکن است به دلیل فعال سازی مجدد اندوژن یا عفونت مجدد اگزوژن باشد. هدف اصلی این مطالعه بررسی پیامدهای سل در بیماران HIV مثبت درمان شده با رژیم استاندارد بود.
این مطالعه کوهورت گذشته نگر بر روی بیماران HIV مثبت مبتلا به سل مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری و بخش عفونی بیمارستان امام خمینی (ره) در سال های 91-1382 انجام شد. پیامد مورد مطالعه شامل شکست، عود و مرگ و میر بود. هم چنین ارتباط پیامدها با تعداد CD4، دریافت کوتریموکسازول، دریافت آنتی رتروویرال، نوع سل، بیماری های وابسته به ایدز (AIDS defining illness) بررسی شد.
از 135 بیمار، هشت نفر (9/5%) مونث و 127 نفر (1/94%) مذکر بودند. میانگین کل سن افراد 02/10 ± 14/40 سال بود. از نظر راه ابتلا به عفونت HIV، بیش ترین راه تزریق وریدی مواد بود. سه مورد (22/2%) شکست، 15 مورد (1/11%) عود تا زمان بررسی و 21 مورد (8/15%) مرگ و میر داشتند. سطح CD4 مهم ترین و موثرترین متغیر در عود بیماران بود (ریسک خطر (Hazard ratio) = (4/1-11/0)392/0، ریسک نسبی (Relative risk) = (103/1-539/0) 809/0، 068/0 P=). با توجه به 95% CI، تاثیر CD4 بر عود نیز معنادار نبود و دریافت آنتی رتروویرال مهم ترین و موثر-ترین متغیر در افزایش بقای بیماران بود. ((Relative risk) = (918/0-513/0)686/0، (Hazard ratio) = (45/0-41/0) 137/0، 001/0 P=).
بیش ترین عامل موثر بر پیامد بیماران دریافت آنتی رتروویرال بود.