افراد بین جهانی یا افراد محدود به جهان

یکی از پرسش های ذیل مسئله جهان های ممکن آن است که آیا یک فرد در بیش از یک جهان وجود دارد؟ گروهی مانند دیوید لویس وجود فرد در بیش از یک جهان ممکن را انکار کرده و در مقابل گروه دیگری مانند آلوین پلنتینگا به افراد بین جهانی قایل شده اند. در این مقاله ابتدا رویکرد لویس مبنی بر انکار فرد بین جهانی طرح و نظریه همتا به مثابه نظریه بدیل تشریح می شود. بر اساس نظریه همتا گرچه هر فرد تنها در یک جهان ممکن وجود دارد، در سایر جهان های ممکن دارای همتاست. در مقابل بر اساس نظریه پلنتینگا هر فرد می تواند در بیش از یک جهان ممکن وجود داشته باشد؛ بنابراین سخن پلنتینگا مستلزم آن است که یک فرد باید دارای صفاتی ذاتی باشد تا منجر به تمایز او در هر جهان شود. در بخش آخر مقاله نشان داده می شود که مسئله ذات فردی قابل بازگشت به مسئله تشخص در نزد فیلسوفان مسلمان است و از آنجاکه در تحلیل نهایی تشخص جز به وجود نیست، انگاره ذات فردی که مبتنی بر تخصیص کلی به کلی است پذیرفتنی نخواهد بود.