بررسی مشکلات هیجانی ناشی از روش محدودیت درمانی در اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی پلژی
روش محدودیت درمانی CIMT)) به عنوان روشی جدید، پیشرفتهای چشمگیری را در زمینه توسعه استفاده از دست مبتلا، کیفیت حرکت و استفاده ارادی از اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی پلژی نشان داده است. هدف از این پژوهش، بررسی اختلالات هیجانی ناشی از این روش در حین و پس از استفاده از آن بود.
در این کارآزمایی بالینی 24 کودک فلج مغزی همی پلژی 8-3 ساله، به شکل تصادفی انتخاب و به دوگروه تقسیم شدند. یک گروه از درمانهای رایج و گروه دیگر علاوه بر آن از روش CIMT استفاده کردند. دوره مداخله 8 هفته و هر روز، روزی6 ساعت بود. هر هفته کودکان با آزمون پرسشنامه تواناییها و مشکلات (SDQ) بررسی میشدند. پس از دوره مداخله، به مدت 3 ماه پیگری شدند. دادهها پس از جمعآوری به روش تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیریهای مکرر روی یک عامل، بررسی شدند.
در مقایسه نمرات کلی و خرده آزمونهای آزمون SDQ در دو گروه٬ حین و پس استفاده از روش CIMTتفاوت معنیداری مشاهده نشد (p>0.05).
نتایج نشان میدهد روش CIMT میتواند بدون عوارض رفتاری خصوصا مشکلات هیجانی در کودکان فلج مغزی همی پلژی 8-3 ساله استفاده شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.