ثاثیر موسیقی درمانی بر توجه انتخابی کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی

 هدف این پژوهش، بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر توجه انتخابی کودکان دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی شهر شیراز در سال تحصیلی 88-89 بود. 

 این پژوهش که از نوع مطالعات تجربی مداخله ای بود به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد، 40 دانش آموز پسر پایه های چهارم و پنجم دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی بر اساس ملا کهای تشخیصی DSMIV با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و به‌صورت تصادفی تعادلی به دو گروه مساوی تقسیم شدند و مداخله فعالیتهای موسیقیایی (شامل برنامه موسیقی‌درمانی براساس نظریه ارف شولورک) در گروه آزمایش به مدت 12جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. برای هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخلات، آزمون توجه انتخابی (استروپ) که به صورت نرم افزار تهیه شده بود به منظور سنجش توجه انتخابی اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها برحسب روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی وابسته صورت گرفت. 

 مقایسه میانگین نمرات در دو گروه کنترل و آزمایش دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی نشان د اد که افزایش نمرات پس آزمون در تمامی موارد (زمان واکنش و نمره تداخل) در گروه آزمایش بیش از گروه کنترل بود و تفاوت معناداری در زمان واکنش همخوان (0001/0P<)، ناهمخوان (0001/0P<) و نمره تداخل (007/0P<) مشاهده شد. 

با استناد به داده های به دست آمده می توان نتیجه گرفت، اجرای برنامه موسیقی درمانی، بر توجه انتخابی دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه    بیش فعالی اثر مثبت دارد.