بررسی میزان خاکستر، کلرید سدیم و باقیمانده نیتریت در سوسیس و کالباس های حرارت دیده تولید شده در شهر اهواز و مقایسه آن با استانداردهای ملی ایران

پیام:
چکیده:
گوشت و فرآورده های آن ازجمله منابع با ارزش پروتئینی در ارتباط با تغذیه بشر به شمار می روند و بویژه فرآورده های گوشتی به لحاظ سهولت مصرف و ذائقه پسندی شان، امروزه در اکثر نقاط جهان مورد توجه و استقبال مصرف کنندگان هستند. نمک، از جمله مواد افزودنی در تهیه فرآورده های گوشتی است که باید براساس استاندارد شماره 2303 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، حداکثر به میزان 2 درصد مورد مصرف قرار گیرد که علت آن بالابردن ظرفیت نگهداری و جذب آب در فرآورده های گوشتی و نیز طعم و مزه مطلوب آن است. نمک های نیتریت نیز ازجمله افزودنی هایی هستند که در فرآورده های گوشتی به منظور ایجاد رنگ مطلوب در فرآورده، ایجاد طعم و مزه مطلوب، جلوگیری از رشد اسپورکلستریدیوم بوتولینوم و افزایش مدت زمان نگهداری فرآورده مورد استفاده قرار می گیرند، هر چند از طریق یک سری واکنش های پیچیده شیمیایی، ترکیبات نیتروزامین تولید می کنند که این ترکیبات می توانند سرطانزا باشند؛ از این رو میزان مصرف آنها باید در حد استانداردهای مصوب باشد (حداکثر 120ppm برپایه نیتریت). از عوامل دیگر بیانگر نوع مواد متشکله فرآورده های گوشتی، میزان خاکستر است که چنانچه از حد مجاز فراتر رود به معنای استفاده بیش از حد از پرکننده های گیاهی در محصولات است. لذا با توجه به نکات فوق، برخی از فرآورده های گوشتی پرمصرف در شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی صورت گرفته در طی 3 ماه، تعداد 180 نمونه سوسیس و کالباس از 5 کارخانه مختلف از نظر خاکستر، نمک و باقیمانده نیتریت آزمایش شدند. پس از تهیه خاکستر محصولات به روش مرجع یا استاندارد، میزان نمک این فرآورده ها با استفاده از روش تیتراسیون با تیوسیانات پتاسیم (استاندارد شماره 741) و همچنین باقیمانده نیتریت، با استفاده از روش اسپکتروفتومتری مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره 923 اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آنالیزهای آماری نشان داد که میزان نمک و باقیمانده نیتریت در حیطه استانداردهای ملی قرار داشت، همچنین میزان خاکستر در سوسیس آلمانی درحد استاندارد و در سایر فرآورده ها (سوسیس کوکتل، کالباس خشک و کالباس لیونر) بالاتر از حد استاندارد ملی بود (05/0 >p).
زبان:
فارسی
صفحات:
297 تا 308
لینک کوتاه:
magiran.com/p1167508 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!