مقایسه جهش های مرتبط با مقاومت دارویی و زیر واحدهای ویروس HIV-1 در بیماران HIV مثبت درمان نشده با افراد تحت درمان با داروهای ضد رترو ویروسی

ایجاد مقاومت به داروهای ضد رتروویروسی به یک نگرانی بزرگ در مدیریت کلینیکی افراد مبتلا به HIV-1 تبدیل شده است. در واقع مقاومت در نتیجه جهش در پروتئین های ویروسی که مورد هدف داروهای ضد رترو ویروسی هستند ایجاد می شود.

در این مطالعه مقطعی نمونه خون 40 بیمار HIV مثبت جمع آوری شد که 20 نفر این بیماران درمان نشده و 20 نفر دیگر حداقل یک سال تحت درمان با داروهای ضد رترو ویروسی بودند. ژنوم ویروس از پلاسما بیماران با استفاده از کیت استخراج شد سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن های پروتئاز و آنزیم نسخه برداری معکوس (RT)، تکثیر و تعیین توالی گردید. توالی ژن های مورد بررسی با استفاده از پایگاه Stanford University HIV Drug Resistance Database جهت تعیین زیر واحد و نوع جهش های مرتبط با مقاومت نسبت به داروهای ضد رترو ویروسی صورت گرفت.

در بیماران درمان نشده، 15درصد مقاومت نسبت به مهار کننده نوکلئوزیدی آنزیم RT و 20درصد مقاومت نسبت به مهار کننده های غیر نوکلئوزیدی آنزیم RT مشاهده شد و نسبت به داروهای ضد پروتئاز در هیچ یک از بیماران مقاومت مشاهده نگردید. در گروه بیماران تحت درمان، 25 درصد مقاومت نسبت به مهار کننده های نوکلئوزیدی، 20 درصد مقاومت نسبت به مهار کننده های غیر نوکلئوزیدی و 5 درصد مقاومت نسبت به مهار کننده های پروتئاز مشاهده شد.

این مطالعه شیوع بالایی از جهش های مرتبط با مقاومت دارویی در بیماران ایرانی مبتلا به HIV که هرگز تحت درمان قرار نگرفته بودند را نشان داد. اما مقاومت دارویی در بیماران مصرف کننده دارو نسبت به مطالعات صورت گرفته کمتر می باشد.