بررسی اثرات بالینی نورژستومت کاشتنی و استرادیول والرات بر میزان باروری گاوهای شیری

هدف از این پژوهش، بررسی اثر نورژستومت کاشتنی و استرادیول والرات بر میزان باروری گاوهای شیری کم بارور پرتولید نژاد هلشتاین بوده است. یکصد و شش راس گاو شیری کم بارور نژاد هلشتاین، نورژستومت کاشتنی (3 میلی گرم) را در زیر پوست سطح محدب گوش و به طور هم زمان محلول تزریقی حاوی 3 میلی گرم نورژستومت و 5 میلی گرم استرادیول والرات را در روز صفر دریافت کردند. کپسول کاشته شده در روز نهم پس از کاشت، برداشته شد. گاوها، در ساعات 48، 56 و 72 بعد از برداشت، به طور مصنوعی تلقیح شدند. شکاف پوستی در گاوهای گروه شاهد (58 راس)، در محلی مشابه با دام های گروه درمان، ایجاد شد (روز صفر). دام های این گروه، به طور مصنوعی، در زمان فحلی تلقیح شدند. دام های هر دو گروه در روز 60-50 بعد از تلقیح از طریق راست روده، مورد معاینه ی آبستنی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات به دست آمده با استفاده از مربع کای نشان داد که میزان آبستنی در گروه درمان (51 درصد) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل (21 درصد) بود (05/0>P). تعداد زایش دام ها، فصول مختلف سال، روزهای شیردهی و تلقیحات قبل از مطالعه، تاثیر معنی داری بر میزان باروری نداشت (05/0