تاریخ پویای ادبیات فرانسه

درست است که ما از مدت ها پیش فاقد یک تاریخ پویای ادبیات فرانسه بودیم و اخیرا«این کمبود از طریق یک همکاری جمعی جبران شد و حتی جایگاهش را در تاریخ نگاری ادبیات فرانسه کسب کرد. اما لازم است گفته شود، از سوی فرانسه شناسان ایرانی، که ما نیز ملاحظاتی داریم، چنین به نظر میرسد که خواسته باشیم فرانسویات را به موازات فارسیات قرار داده و تفاوت ها و تشابهات آنها را برجسته سازیم. پس از رنسانس، ادبیات فرانسه شاهد اوج خود شد، در حالیکه چند قرن پیش از آن ادبیات فارسی چنین مرحله ای را گذرانده بود. علی رغم این قدمت، ادبیات فارسی، از اواسط قرن نوزدهم، از ادبیات فرانسه استقبال به عمل آورد و در قرن بعد، ترجمه های زیادی از آن ارائه شد. از این رو، در نظر داریم، در این تحقیق و بررسی از منظر خودمان، تاریخ پویای ادبیات فرانسه را مورد مداخله قرار داده و نیز وضع طرفداران آن را در کشورمان نشان دهیم و در این راستا، بی ربط نخواهد بود که عقیده نویسندگان آن را تا حد ملموسی تغییر دهیم.