تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم

آسم شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی است که بر کیفیت زندگی بیماران و خانواده های آن ها تاثیر می گذارد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم انجام شد.

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که 172 کودک 12-6 ساله مبتلا به آسم به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و بر اساس مراجعه به کلینیک آسم و آلرژی بیمارستان افضلی پور کرمان به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمیت شناسی و «پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان مبتلا به آسم» “PAQLQ: Pediatric Asthma Quality of Life Questionnaire” بود. روایی محتوای ابزار با نظر سنجی از 10 نفر از صاحب نظران و پایایی با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ (80/0) مورد تایید قرار گرفت. الگوی توانمندسازی شامل 4 مرحله (افزایش دانش، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی) از طریق بحث گروهی، نمایش و مشارکت آموزشی برای گروه مداخله اجرا و پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله تکمیل گردیدند. برای تحلیل داده ها از SPSS نسخه 16 استفاده شد.

قبل از مداخله دو گروه مداخله و کنترل از نظر متغیرهای جمعیت شناسی و میانگین نمرات کیفیت زندگی همسان شدند. اختلاف معناداری بعد از مداخله از نظر میانگین نمرات کیفیت زندگی مختص آسم بین دو گروه مشاهده گردید (05/0P<). بعلاوه، قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله از نظر نمرات کیفیت زندگی تفاوت معناداری (001/0P<) مشاهده شد.

اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در افزایش کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم در ابعاد مختلف نشانه های جسمی، محدودیت فعالیت و عملکرد عاطفی موثر بود. لذا پیشنهاد می شود برای سایر بیماری ها نیز اجرا شود.