بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع الطیف در سویه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا ایزوله شده از مراکز درمانی شهر اراک

باکتری سودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی است که از معضلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه محسوب می شود. مقاومت این باکتری گرم منفی نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف، به ویژه بتالاکتام و کرباپنم به شکلی روزافزون گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع الطیف در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا انجام شد.

در این مطالعه توصیفی – مقطعی، 108 سویه سودوموناس آئروژینوزا از مراکز درمانی در شهر اراک جمع آوری شد. حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های ایزوله شده به روش انتشار دیسک در آگار (Kirby-Bauer) نسبت به آنتی بیوتیک های سفتازیدیم، ایمی پنم، مروپنم، سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و جنتامایسین تعیین شد. سویه های تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف به روشCombined Disk شناسایی شدند. همچنین تست MIC جهت آنتی بیوتیک های ایمی پنم، سفپیم، سیپروفلوکساسین و سفتازیدیم برای 36 ایزوله انجام گرفت.

در بین 108 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا، مقاومت به سفتازیدیم (3/33%)، ایمی پنم (2/22%)، مروپنم (24%)، آمیکاسین (3/20%)، سیپروفلوکساسین (7/15%) و جنتامایسین (4/19%) به دست آمد. در آزمایش MIC، میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها به ترتیب 15، 20، 10 و 15% گزارش شد. 32 سویه از 36 سویه مقاوم به سفتازیدیم (8/88%)، ESBL (Extended Spectrum- beta Lactamases) مثبت تشخیص داده شد.

نتایج این مطالعه، نشان دهنده گستردگی بالای مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف در بین سویه های سودوموناس آئروژینوزای ایزوله شده می باشد. بنابراین، لازم است نسبت به استفاده از پروتکل های درمانی مناسب تر اقدام شود.