اثر محافظت روغن ماهی بر متابولیسم شکمبه ای اسیدهای چرب، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های شکمبه ای در محیط برون تنی

در این مطالعه متابولیسم شکمبه ای اسیدهای چرب غیراشباع روغن ماهی و تاثیر محافظت آن بر روند تولید و تجمع محصولات نهایی و واسطه بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع زنجیربلند در شرایط برون تنی و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. بعلاوه اثر افزودن انواع مختلف مکمل های روغن ماهی بر جمعیت پروتوزوآی مژک-دار، فراسنجه های شکمبه ای و قابلیت هضم مواد مغذی در قالب طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. میزان بیوهیدروژناسیون ظاهری اسیدهای چرب غیراشباع دارای اختلاف بسیار زیادی با مقادیر افزایش اسیدهای چرب اشباع متناظر با تعداد کربن برابر بود، که نشان گر ناکامل بودن فرایند بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب روغن ماهی است. انواع اسیدهای چرب 18، 20 و 22 کربنه به عنوان اسیدهای چرب واسطه بیوهیدروژناسیون شناسایی و سهم هرکدام در بیوهیدروژناسیون ظاهری محاسبه شد. سیستم-های مختلف محافظتی علاوه بر اثرگذاری بر میزان بیوهیدروژناسیون، کم-و بیش روند بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب مختلف را تحت تاثیر قرار دادند. روغن ماهی محافظت نشده و اسیدهای چرب محافظت نشده، بیشترین تاثیر را بر جمعیت پروتوزوآ، غلظت نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار داشتند. محافظت روغن ماهی سبب افزایش تولید اسیدهای چرب فرار و افزایش نسبت مولی استات و افزایش قابلیت هضم دیواره سلولی شد. با این حال روش های مختلف محافظتی دارای اثرات متفاوتی در این زمینه بودند. انجام مطالعات بیشتر در زمینه تاثیر کپسوله کردن اسیدهای چرب بر روند بیوهیدروژناسیون و انجام آزمایشات درون تنی ضروری به نظر می-رسد.