تحلیل ساختاری طرح داستان سلامان وابسال جامی

داستان سلامان و ابسال، داستان دل انگیز و جذابی است که جامی آن را به نظم کشیده است. هرچند این منظومه یک داستان رمزی و تمثیلی، فلسفی و عرفانی است اما از نظر اجزاء و عناصر داستانی با داستان های غنایی تناسب بیشتری دارد و از کشش داستانی لازم هم برخوردار است. از آن جا که تجزیه و تحلیل اجزاء و عناصر سازنده یک متن روایی، زمینه شناخت بیشتر آن را فراهم می آورد و نقاط ضعف و قوت آن را باز می نمایاند؛ در این مقاله طرح این داستان به عنوان یکی از عناصر سازنده متن روایی، از دیدگاه ساختارگرایان مورد بررسی قرار می گیرد. در این داستان شاه برای تربیت جانشین تلاش می کند اما در این راه به مانع عشق فرزند به دایه خود، روبه رو می شود و وضعیت متعادل روایی داستان به شکل نامتعادل درمی آید و حوادثی در داستان شکل می گیرد که باعث تشکیل پی رفت های گوناگون در طرح داستان می گردد که در این نوشته سعی بر آن است که به این موضوع پرداخته شود.