کیفیت زندگی سالمندان و تجربه سوء رفتار توسط اعضای خانواده

سوء رفتار با سالمندان یکی از اشکال خشونت در خانواده است که به صورت عمدی یا غیرعمدی به وسیله اعضای خانواده یا مراقب، به سالمند تحمیل شده وسبب ایجاد آسیب و اذیت به شخص سالمند می گردد و تاثیر به سزایی در کاهش سلامتی و امنیت سالمندان دارد. مطالعه حاضر، با هدف تعیین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان با تجربه سوءرفتار در مقایسه با گروه سالمندانی که سوءرفتار توسط اعضای خانواده را تجربه نکرده اند، انجام گرفت. دراین مطالعه مقطعی، 360 سالمند ساکن شهرتهران (180 نفر با تجربه سوءرفتار و180 نفر بدون تجربه سوءرفتار)، در محدوده سنی 65 سال و بالاتر عضو کانون های جهاندیدگان شهر تهران شرکت نمودند. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه چهره به چهره با سالمندان در کانون های جهاندیدگان یا منازل سالمندان انجام شد. سالمندانی که بر اساس نسخه فارسی آزمون کوتاه وضعیت شناختی فاقد اختلال شناختی تشخیص داده شدند پس از کسب رضایت آگاهانه وارد پژوهش شدند. سپس، پرسشنامه بررسی سوءرفتار خانواده نسبت به سالمندان، نسخه فارسی پرسشنامه SF-36جهت سنجش کیفیت زندگی از منظر سلامت و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری اطلاعات دموگرافیک و فردی برای آنان تکمیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد که گروه سالمندان بدون تجربه سوءرفتار، نسبت به سالمندان با تجربه درکلیه ابعاد هشت گانه به طور معنی دار از کیفیت زندگی بهتری برخوردار بودند و درگروه سالمندان آزار دیده، سالمندان با تجربه هر یک از اشکال در مقایسه با سالمندان بدون تجربه همان شکل از سوءرفتار، به طور معنی دار در تمامی ابعاد نمره کمتری کسب نمودند (0/001>P). در بررسی رابطه متغیر جنسیت با کیفیت زندگی وابسته به سلامت تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد (0/001>P). نتایج این مطالعه، بیانگر اهمیت و ضرورت ارائه خدمات بهداشتی، مراقبتی و حمایتی در جهت شناسایی قربانیان سوءرفتار نسبت به سالمندان، و پیشگیری و ارائه خدمات جهت حل این معضل با یک رویکرد میان رشته ای و تیمی است.