تاثیر آموزش آرام سازی بر تنش، اضطراب و افسردگی مادران دارای دختر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر

تنش مزمن، علاوه بر این که باعث تحریک پذیری و بی ثباتی خلق می شود، از عوامل مهم در افزایش اضطراب و افسردگی به شمار می آید. با توجه به اهمیت کاهش تنش، اضطراب و افسردگی به روش های غیر دارویی، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر آموزش آرام سازی بر تنش، اضطراب و افسردگی مادران دارای دختر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی میدانی شاهد دار تصادفی شده، بر روی 36 مادر دارای دختر عقب مانده ذهنی انجام شد. ابتدا پرسشنامه DASS 21 (The Depression Anxiety Stress Scales) برای همه مادران تکمیل گردید؛ سپس مادران به صورت تصادفی، به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. روش آرام سازی به گروه مورد مداخله در مدت پنج جلسه به صورت تئوری آموزش و همزمان تمرین عملی انجام شد. گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. یک ماه پس از برگزاری جلسات آموزشی، پرسشنامه DASS 21 مجددا برای افراد هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 13) و آزمون های آماری تی زوج و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0 α= تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمره تنش، اضطراب و افسردگی قبل از مداخله، در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد ولی در پایان هفته چهارم پس از آموزش آرام سازی، نمره کل تنش از 4/10 ± 1/19 به 6/7 ± 1/14 (001/0 P<)، نمره افسردگی از 9/9 ± 7/15 به 9/6 ± 3/11 (003/0= P) و نمره اضطراب از 6/10 ± 4/14 به 5/6 ± 7/9 (003/0= P) کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار بود.
آموزش آرام سازی بر کاهش تنش، اضطراب و افسردگی مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی موثر است؛ بنابراین برای پیشگیری از ایجاد اختلالات روانی و آسیب دیدن فرد و خانواده ها، باید این آموزش ها بیشتر مورد توجه مشاوران، کارکنان مدارس استثنایی و بهزیستی قرار گیرند.