بررسی برخی تغییرات پس از مرگ در ماهی سفید(Rutilus frisii kutum، Kamensky) صید شده به دو روش صید گوشگیر و پره

در این مطالعه برخی از تغییرات پس از مرگ (pH، رنگ، شاخص جمود و ارزیابی حسی) در ماهی سفید صید شده به دو روش صید گوشگیر و پره مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 8 قطعه ماهی سفید از هریک از تورهای پره و گوشگیر تهیه، ابتدا با استفاده از سرنگ استریل 5 سی سی از ورید ساقه دمی آنها خونگیری و به ویال های مخصوص منتقل شد. سپس ماهیان به تفکیک هر تور در جعبه های یونولیتی عایق و در لایه های ضخیمی از یخ قرار گرفته، و به آزمایشگاه منتقل شدند. فاکتورهای کیفی مورد اشاره در زمان های 48،24،9،3،0 و72 ساعت پس از مرگ مورد بررسی قرار گرفتند. خون بدست آمده از ماهیان نیز سانتریفیوژ و سرم حاصله برای تعیین میزان لاکتات سرم خون استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که روش صید بطور کلی تاثیر معنی داری بر شاخص های کیفی مورد بررسی در این مطالعه داشته است، اما روش صید پره نسبت به روش گوشگیر عوارض و اثرات کمتری روی کیفیت گوشت ماهی سفید دارد، همچنین مشاهده گردید نگهداری در یخ برای یک دوره ی سه روزه علی رغم تاثیر بر برخی پارامترها منجر به از دست دادن پذیرش و کیفیت گوشت نمی گردد و گوشت پس از طی این دوره ی سه روزه کماکان قابلیت پذیرش خود را حفظ کرده است.