درجه‎بندی سکونتگاه های روستایی برای توسعه‎ی گردشگری بیابان با استفاده از روش ELECTERE III (مطالعه‎ی موردی: خور و بیابانک)

با توجه به توسعه‎ی گردشگری در نواحی روستایی، تعیین سلسله‎مراتبی از درجه‎بندی نواحی گردشگری که بتواند چارچوب موثری برای توزیع گردشگر و ارائه‎ی خدمات مناسب و کارکرد مطلوب داشته ‎باشد، ضرورت می یابد. از این رو پژوهش حاضر با هدف توسعه‎ی گردشگری پایدار بر اساس برنامه ریزی اصولی و مبتنی بر شناخت و آگاهی، در پی پاسخ‎گویی به این سوال اساسی که کدام یک از نقاط روستایی در شهرستان خور و بیابانک از شرایط مناسب‎تری برای توسعه‎ی گردشگری برخوردار است، اما تاکنون جاذبه های متنوع و ارزشمند طبیعی و انسانی موجود در منطقه مورد توجه و بهره‎برداری مناسب قرار نگرفته‎است. پژوهش ضمن معرفی ویژگی ها و قابلیت‎های منحصر‎به‎فرد این نواحی، اولویت‎بندی سکونتگاه های روستایی منطقه را از نظر قابلیت و سطوح توسعه‎ی گردشگری در راستای جذب گردشگران و همچنین تخصیص خدمات زیربنایی و زیرساختی در دستور کار قرار داده ‎است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که با تکیه بر مطالعات میدانی و با استفاده از مدل‎های کمی، رتبه‎بندی شاخص‎ها و معیارها با بهره‎گیری از نظر کارشناسان و در ادامه وزن بندی هر کدام انجام ‎و سپس با بهره‎گیری از روش (ELECTERE III) روستاها رتبه‎بندی شدند. برای پیاده سازی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی از نرم افزار Expert Choice استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‎دهد روستاهایی مانند بیاضه، جندق، مهرجان، گرمه و ایراج که از قدمت بالاتری برخوردارند، در رتبه‎بندی گردشگری محدوده‎ی مطالعاتی رتبه‎ی بالاتری دارند. دلیل این امر را می‎توان در مواردی همچون توجه بیشتر مسئولان و مدیران محلی، توسعه‎ی راه ها و مسیرهای ارتباطی، ورود مسافران و گردشگران بیشتر جست‎وجو کرد.