تکامل و نمودهای خاکساختی گچی در خاکهای پدیمنت و دشت سیلابی در جنوب منطقه اهر

نمود تجمع گچ با تکامل خاک ارتباط داشته و به لحاظ میکرومورفولوژی، روند تکاملی افق های تجمع گچ در سطوح مختلف ژئومورفولوژیک متفاوت است. هدف از انجام این تحقیق بررسی نحوه تشکیل گچ در خاک های واقع بر سطوح دامنه ای (پدیمنت) و در مناطقی که آب زیرزمینی کم عمق دارند یا سیلاب از اطراف وارد آن ها می شود (دشت سیلابی)، در جنوب منطقه اهر می باشد. به منظور شناسایی نمودهای خاکساختی گچی در هر دو لندفرم نمونه های دست نخورده برداشته شد و پس از تهیه مقاطع نازک با میکروسکوپ پلاریزان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج موید تکامل بیشتر خاک در لندفرم پدیمنت نسبت به دشت سیلابی است که وجود پر شدگی های کامل و پیوسته، اندازه بزرگتر و شکل توسعه یافته تر کریستال های گچی و هوادیدگی بیشتر کانی ها و بقایای گیاهی، فرآیندهای خاکساختی متنوع و طولانی مدت می توانند از دلایل مهم آن باشد. همچنین گچ موجود در هر دو لندفرم از نوع خاکساختی بوده و در لندفرم پدیمنت بلورها درشت و همگی یوهیدرال هستند در حالیکه در لندفرم دشت سیلابی بلورها نسبتا ریز، یوهیدرال وساب-هیدرال هستند.