اثر روش های تهیه پایه منیزیم کلرید بر کارایی کاتالیزورهای زیگلر- ناتا در پلیمرشدن پروپیلن

در پژوهش حاضر، ابتدا به روش سردکردن مذاب، فعال سازی منیزیم کلرید با استفاده از اتانول انجام و محصول افزایشی (MgCl2.3.3EtOH (A0 تهیه شد. سپس، الکل زدایی از نمونه افزایشی تهیه شده (A0) با روش های گرمایی و شیمیایی مدنظر قرار گرفت. در فرایند الکل زدایی گرمایی، با اعمال دما و فشار کنترل شده در زمان های مختلف، دو پایه A1 و A2 با نسبت متفاوت از اتانول به منیزیم کلرید (به ترتیب برابر با 2/7 و 1/8) تهیه شد. همچنین، به کمک الکل زدایی شیمیایی با استفاده از محلول یک مولار تری اتیل آلومینیم در دو دمای 20 و 80 درجه سلسیوس دو پایه دیگر (A3 و A4) تهیه شد. بدین ترتیب پنچ پایه متفاوت A0-A4 تهیه و سپس با نشاندن تیتانیم تتراکلرید روی تمام پایه های تهیه شده در مجاورت دی ایزوبوتیل فتالات به عنوان الکترون دهنده داخلی، کاتالیزور های مربوط ساخته شد. پلیمرشدن پروپیلن در شرایط یکسان در مجاورت TEA به عنوان کمک کاتالیزور و دی متوکسی متیل سیکلوهگزیل سیلان به عنوان الکترون دهنده خارجی برای تمام نمونه ها انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان داد، با کاهش نسبت مولی اتانول به منیزیم کلرید در نمونه های تهیه شده با الکل زدایی گرمایی، مساحت سطح و درصد تیتانیم قرار گرفته روی آن بیشتر می شود. طیف XRD نمونه های A0، A1 و A2 مشابه هم بود، با این تفاوت که با حرکت از سمت A0 به A2 ارتفاع پیک ظاهر شده در 7/9 و 9/8 ≈ θ2 کاهش یافت. از طرف دیگر، برای فعالیت کاتالیزور یک مقدار بیشینه در نمونه A1 دیده شد که پس از آن با الکل زدایی بیشتر و کاهش بیشتر مقدار اتانول، فعالیت نیز کاهش یافت. در الکل زدایی شیمیایی با استفاده از TEA، ساختار پایه به شدت فرو ریخت و هیچ پیکی در آزمون XRD مشاهده نشد. با از هم پاشیدن ساختار پایه، مقدار تیتانیم نشانده شده کاهش پیدا کرده و به موازات آن مقدار فعالیت کاتالیزور هم نسبت به کاتالیزور های تهیه شده از پایه با الکل زدایی گرمایی به شدت کاهش یافت.