بررسی نسبت نیکل و وانادیوم ناشی از آلودگی های نفتی در رسوبات و صدف صخره ای (Saccostrea cucullata) درسواحل استان بوشهر، خلیج فارس

حوضه ی خلیج فارس دارای حدود دو- سوم از ذخایر نفتی دنیا است و بسیاری از بوم سامانه های دریایی آن به طور جدی در معرض خطر آلودگی نفتی قرار دارند. بنابراین مطالعه برروی وضعیت آلودگی نفتی خلیج فارس از اهمیت بالایی برخوردار است. نیکل و وانادیوم از فراوان ترین فلزات تشکیل دهنده نفت خام هستند که حضور آنها در رسوبات دریایی بیانگر ورود آلاینده های نفتی به محیط است. بنابراین، فلزات نیکل و وانادیوم دو شاخص مهم آلودگی نفتی هستند. در این مطالعه غلظت این دو عنصر همراه با نسبت آنها در رسوبات و بافت نرم دوکفه ای Saccostrea cucullata در سواحل استان بوشهر مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری و آنالیز در بهمن 1390 انجام شد. نمونه های رسوب و دوکفه ای از 4 ایستگاه گناوه، بوشهر، دیر و نایبند جمع آوری و برروی یخ به آزمایشگاه مرکز مطالعات و پژوهش های خلیج فارس انتقال و تا زمان انجام آنالیز در دمای 20- درجه سانتی گراد نگه داری شدند. نمونه ها در اسید غلیظ هضم و محتوی نیکل و وانادیوم آنها توسط دستگاه جذب اتمی YOUNGLIN مدل ASS 8020 اندازه گیری شدند.میانگین غلظت نیکل و وانادیوم در نمونه های رسوبات به ترتیب بین 10/51 تا 48/22 میکروگرم بر گرم وزن خشک و بین 64/7 تا 53/31 میکروگرم در گرم وزن خشک بود، درحالی که میانگین غلظت این دو عنصر در نمونه های صدف به ترتیب بین 22/4 تا 51/10 میکروگرم برگرم وزن خشک و بین 26/1 تا 2/6 میکروگرم بر گرم وزن خشک بود. نسبت وانادیوم به نیکل در رسوبات با مقدار این نسبت در هیچیک از پایان های نفتی موجود در خلیج فارس مطابقت نداشت. بر اساس شاخص ژئوشیمیایی مولر (Igeo) کیفیت رسوبات ایستگاه های مورد مطالعه در کلاس صفر (غیر آلوده) قرار می گیرند.