مطالعه فراوانی آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر در سگ های روستایی غیر واکسینه حاشیه جنوبی دریای خزر

طی سال های اخیر مرگ و میر های دسته جمعی در جمعیت فک های دریای خزر رخ داده و پاتوژن اصلی شناخته شده در این مرگ و میرها ویروس دیستمپر سگ ها (CDV) شناخته شد. علیرغم تکرار این پدیده و حضور تعداد بسیار زیاد لاشه فک های تلف شده در نواحی ساحلی کشورهای دریای خزر، اطلاعات زیادی در خصوص نقش اپیدمیولوژیک این حیوان در بقاء ویروس دیستمپر سگ ها در مناطق ساحلی وجود ندارد.
هدف از انجام این مطالعه فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر، در سگ های غیر واکسینه روستایی حاشیه ساحلی جنوب شرق دریای خزر، بود.
طی مدت 2 سال (1389 - 1387) نمونه های سرم، بصورت تصادفی از سگ های روستایی (185 قلاده) جمع آوری شد.
میزان فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر، رقت سرمی بالاتر از 32/1، در سرم سگ های این ناحیه 6/55(%103 سرم از 185 سرم) بود (61-47 95: CI%)در این مطالعه تفاوتی از نظر میزان فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت آنتی بادی بین جنس نر و ماده و سنین مختلف مشاهده نشد. همچنین بیشترین میزان فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت، در فصل زمستان بود.
نتیجه گیری نهایی: این نتایج بیانگر حضور ویروس در ناحیه بوده و همچنین حاکی از این است که سگ های ناحیه در گذشته در معرض ویروس قرار گرفته اند. این احتمال وجود دارد که درصد بالای تیتر مثبت آنتی بادی در سگ های روستایی ناحیه ناشی از تماس با لاشه فک های تلف شده بر اثر دیستمپر باشد. جمعیت بالای سگ های روستایی در این ناحیه جهت حفظ ویروس در مناطق روستایی کافی بوده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که سگ های روستایی می توانند به عنوان مخزن بیماری دیستمپر برای سگ های شهری و گوشتخواران وحشی ناحیه مطرح باشند.