تاثیر آموزش نظریه ذهن بر بهبود مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی هوشی تحولی (8 تا 12 سال)

تحول نظریه ذهن در کودکان به عنوان یکی از جنبه های شناخت اجتماعی در سالهای اخیر پژوهشگران متعددی را متوجه خود کرده است. هدف پژوهش، تعیین تاثیر آموزش نظریه ذهن بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان پسر با ناتوانی هوشی تحولی در مشکین شهر بود.
در مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، تمامی دانش آموزان پسر با ناتوانی هوشی تحولی 8 تا 12 سال شاغل به تحصیل در مشکین شهر(43 نفر) به روش تمام شماری، به آزمونهای نظریه ذهن پاسخ دادند. دانش آموزانی که در آزمونها نمره موفقیت آمیز نیاوردند (39 نفر) به عنوان نمونه انتخاب و به تصادف در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. سپس، مقیاس درجه بندی مهارتهای اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990) توسط معلمان آنها تکمیل شد و گروه آزمایش در 8 جلسه (دو هفته، هر جلسه 30 دقیقه) آموزشی شرکت کردند. بعد از پایان جلسات آموزشی، همه شرکت کنندگان با آزمونهای نظریه ذهن و مقیاس درجه بندی مهارتهای اجتماعی مجددا ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که پس از مداخله آموزشی، عملکرد گروه آزمایش در مهارتهای اجتماعی کلی، همکاری، خویشتنداری به طور معنادار)001/0 (p= بالاتر از گروه کنترل بود. اگرچه، دو گروه در مولفه ابراز وجود با یکدیگر تفاوت معنادار نداشتند.
آموزش نظریه ذهن به دانش آموزان با ناتوانی هوشی تحولی موجب بهبود مهارتهای اجتماعی و مولفه های آن می شود و ضامن موفقیت آنها در این حیطه ها در سالهای آتی می شود.