حمایت اجتماعی و اضطراب در سالمندان شهر همدان

امروزه با توجه به نرخ رشد بالای سالمندی در ایران، حفظ و ارتقا سلامت و کیفیت زندگی سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب پذیر بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی رابطه حمایت اجتماعی و اضطراب در سالمندان می باشد.
در این مطالعه مقطعی که به روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفته است، 380 نفر سالمندان شهر همدان با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات علاوه بر پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه حمایت اجتماعی و مقیاس اضطراب سالمندان مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجریه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های آماری ضریب همبستگی و تی مستقل استفاده شد.
380 سالمند در مطالعه شرکت نمودند که 68/9 درصد مرد و 90 درصد متاهل بودند. متوسط سن سالمندان مورد پژوهش 68/06 سال با انحراف معیار 6/72 بود. براساس یافته های پژوهش حمایت اجتماعی با اضطراب و تمامی خرده مقیاس های آن رابطه منفی و معناداری دارد که در این بین خرده مقیاس شناختی بیشترین همبستگی را نشان داد