تاثیر آموزش خوش بینی بر اضطراب و افسردگی دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند (سال 1391)

اضطراب و افسردگی، از جمله معضلات موجود در زندگی انسان ها هستند که تقریبا در بین تمامی گروه های سنی و جنسی قابل مشاهده هستند و خوش بینی، به عنوان راه حلی مناسب، در جهت کاهش آنها به کار می رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش خوش بینی بر اضطراب و افسردگی دانشجویان انجام شد.
روش تحقیق: این پژوهش، مطالعه ای نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. از کلیه دانشجویان مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، به صورت داوطلبانه، آزمون اضطراب بک و افسردگی بک گرفته شد. 46 نفر دانشجو که هم دارای اضطراب بالاتر از 15 (نمره برش) و هم دارای افسردگی بالاتر از 18 (نمره برش) بودند، انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در دو گروه 23 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از هر دو گروه، آزمون خوش بینی- بدبینی گرفته شد. برای گروه آزمایش، 7 جلسه 80 دقیقه ای برنامه آموزش های خوش بینی، به صورت هفته ای دو جلسه، توسط محقق برگزار شد، اما برای گروه کنترل هیچگونه آموزشی ارائه نشد؛ سپس در هر دو گروه، پس آزمون اجرا گردید. داده ها پس از جمع آوری، در نرم افزار SPSS (ویرایش 17) وارد شدند و به وسیله آزمون های آماری تی مستقل و تی زوج، در سطح آلفای 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها نشان داد که پس از آموزش خوش بینی، میانگین نمره اضطراب گروه آزمایش از 70/10 ± 74/23 به 51/6 ± 48/11 و میانگین نمره افسردگی گروه هدف از 33/12 ± 70/26 به 61/6 ± 78/8 کاهش یافت (001/0> P)؛ همچنین این آموزش، میانگین خوش بینی افراد را از 72/2 ± 13/13به 96/2 ± 04/15 افزایش داد، اما تاثیر معنی داری بر روی میزان بدبینی افراد نداشت.
با توجه به نتایج این پژوهش، به نظر می رسد آموزش های خوش بینی، کمک موثری بر کاهش اضطراب و افسردگی دانشجویان داشته، ولی میانگین نمره بدبینی بعد از مداخله، در گروه مورد از نظر آماری معنی دار نبوده است؛ لذا می توان از این برنامه آموزشی، در مراکز مشاوره دانشجویی برای کاهش اضطراب و افسردگی استفاده نمود.