بررسی و مقایسه توانایی تکرار ناکلمه در دانش آموزان نارساخوان پایه سوم ابتدایی

یکی از شایع ترین اختلالات خواندن، نارساخوانی رشدی می باشد. بر اساس فرضیه نقص واج شناختی، مشکل اصلی این کودکان در پردازش واجی و ایجاد بازنمایی های نادرست می باشد. تکلیف تکرار ناکلمه رمزگذاری، ذخیره سازی و بازیابی بازنمایی های واجی را منعکس می کند، به همین دلیل تکرار ناکلمه، شاخص مناسبی برای سنجش این مهارت ها به خصوص حافظه فعال واجی می باشد. همچنین این تکلیف فرایندهای ادراک گفتار، دانش واژگانی، طرح ریزی حرکتی و تولید را نیز درگیر می کند. بنابراین هدف این مطالعه، بررسی عملکرد دانش آموزان نارساخوان در تکلیف تکرار ناکلمه و تحلیل خطاهای آن ها بود.
این مطالعه غیر تجربی- تحلیلی از نوع مقطعی و مورد- شاهدی بود. دو گروه، 15 دانش آموز نارساخوان و 35 دانش آموز طبیعی پایه سوم ابتدایی در این مطالعه شرکت کردند. این دانش آموزان نباید دارای مشکلات عصب شناختی درشت، روان پزشکی و اختلالات گفتار و زبان باشند و باید از هوشبهر و شنوایی طبیعی برخوردار باشند. 40 ناکلمه که شامل ناکلمات یک، دو، سه و چهار هجایی بود، جهت بررسی عملکرد تکرار این گروه استفاده شد. پاسخ ها آوانویسی گسترده (Broad) گردید و نتایج با استفاده از آماره های توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
گروه نارساخوان نسبت به گروه شاهد، نمره کمتری در تکلیف تکرار ناکلمه کسب کردند و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > P).
خطاهای گروه نارساخوان در تکرار ناکلمه، نشان داد که آن ها نقایصی در دسترسی، حفظ و بازیابی کدهای واجی تجربه می کنند. همچنین آن ها مشکلاتی در تمییز واج هایی دارند که به طور ضعیف رمزگذاری شده اند.